همه مي‌دانيم که زيبايي" آرايش غليظ و به‌ روز نکردن مدل موها باعث مي‌شود پيرتر به نظر برسيد. اما بعضي انتخاب‌هاي ديگري هم در لباس پوشيدن هست که سالها به سنتان اضافه مي‌کند. خوشبختانه چنين اشتباهاتي قابل اصلاح هستند.

 

 

دامن راسته گشاد :

 

هدف از پوشيدن دامن‌هاي تنگ، شسته و رفته و جذاب ‌تر به نظر رسيدن است اما اگر دامن تنگتان درست اندازه ‌تان نباشد و برايتان گشاد باشد، اصلاً زيبا نخواهد بود. خياط مي‌تواند ظرف چند ساعت اين مشکل را برايتان برطرف کند. دقت کنيد که قد دامن پايين ‌تر از زانوهايتان نباشد و در قسمت لگن کاملاً تنگ باشد.



کيف و کفش ست يک مدل :


احتمالاً مادربزرگتان اين را بعنوان يک قانون برايتان معرفي کرده است چون وقتي او به سن شما بود، همه خانم‌هاي شيک و مد روز کيف و کفش ست انتخاب مي‌کردند. اما امروز اين هم مثل ست کردن رژلب با رنگ ناخن شديداً از مد افتاده است. مُد جديد اين است که کيفتان را با کفش‌هايي ست کنيد که وقتي کسي شما را مي‌بينند بگويد، "هيچ ‌وقت فکر نمي‌کردم اين دو مدل با هم اينقدر خوب بيايند."

 



لباس‌هاي زير و رو :


هر چيزي که با هم ست باشد را نبايد انتخاب کنيد. لباس‌هاي زير و رو خيلي قديمي هستند. به‌جاي آن زير يک ژاکت يا کت ساده، يک تاپ يا بلوز طرح ‌دار بپوشيد.

 

 

کفش‌هاي پاشنه کلفت :


مخصوصاً انواع پاشنه کوتاه آن. اگر به‌خاطر راحت بودن اين مدل کفش پايتان مي‌کنيد، جاي هيج بهانه‌ اي نيست چون مدل پاشنه‌ هاي بسيار مُد روز زيادي الان در بازار هست که بسيار هم راحت هستند. بايد چيزي را انتخاب کنيد که علاوه بر راحتي بودن، شيک و به ‌روز هم باشد.

 



بلوز مردانه گشاد :


چنين بلوزهايي اين تصور را ايجاد مي‌کند که مي‌خواهيد بدنتان را پنهان کنيد. اگر بلوز مردانه دوست داريد، چرا انواع تنگ و چسبان آن که ساسون دارند را امتحان نمي‌کنيد که اندام را فوق العاده نشان مي‌دهد؟

 

با توجه به انبوه عوامل استرس زا در فضاهای بیرون از خانه شامل كوچه و بازار، محیط كار و غیره می بایست لااقل به دنبال ایجاد فضایی آرام و دور از فشارهای روحی و روانی در محیط خانه باشیم تا هم تاثیرات منفی ناشی از آن عوامل بر روی روحیه ما با آرامش داخل خانه خنثی شود و هم ذخیره ای از انرژی مثبت برای رویارویی با روز پراسترس دیگری فراهم شود. هنگامی كه موضوع ایجاد چنین فضایی در داخل خانه مطرح می شود همواره تنها نحوه برخورد میان اعضای خانواده و ارتباطات آنها با یكدیگر مورد توجه قرار می گیرد حال آنكه اگرچه اینها جزء مهمترین و اصلی ترین عوامل تاثیرگذار بر روی روحیه افراد به حساب می آیند ولی در كنار آنها نقش شرایط فیزیكی محیط را نیز نمی توان ناچیز شمرد.

 

در یك فضا عوامل مختلفی همچون رنگ، نور، لوازم موجود، تعداد و نحوه چیدمان آنها و بسیاری موارد دیگر وجود دارند كه بر روی روحیه افراد خانواده تاثیر مستقیمی می گذارند. در نتیجه با قصد ایجاد خانه ای بدون استرس می بایست همه این موارد و تاثیرات ناشی از آنها به صورت كامل مورد توجه قرار گیرند كه در اینجا به تك تك آنها به صورت گذرا خواهیم پرداخت.

 

رنگ: از آنجا كه هر یك از رنگ ها تاثیر خاصی را بر روی روح و روان ما می گذارند. هنگام انتخاب رنگی برای یك فضا به نوع كاربرد آن محیط، خصوصیات افراد ساكن و همچنین تاثیرات ناشی از آن بسیار توجه كنید. از میان رنگ ها معمولاً رنگ های سرد آرامبخش تر از رنگ های گرم هستند ولی تاثیر شادی آفرینی و انرژی بخش رنگ های گرم نیز از جایگاه ویژه ای برای دوری از استرس برخوردار است.

 

نور: برای فضای خانه تان نور كافی در نظر بگیرید. میزان نور و همچنین كیفیت آن تاثیر مستقیمی بر روی جسم و روح انسان می گذارد. معمولاً افرادی كه در نور كم زندگی و كار می كنند، انسان های افسرده و پریشانی هستند حال آنكه نور زیاد به خصوص بهره مندی از نور خورشید، انرژی مضاعفی را ایجاد كرده و خمودگی و كسلی را از بین می برد.

 

از آنجا كه نورها نیز رنگ دارند، همان تاثیرات رنگ مورد نظر را به همراه خواهند داشت لذا در انتخاب منابع نورزا برای فضای خانه تان توجه بیشتری كنید. به عنوان مثال انتخاب نور سفید حاصل از لامپ مهتابی به تنهایی فضای دلگیر و افسرده كننده را سبب می شود ولی اگر با نور زرد جایگزین شده و یا لااقل تلفیق شود، چنین نتایجی را نخواهد داشت.



لوازم دكوراسیونی: لوازم دكوراسیونی و كاربردی خانه از چند جنبه بر روی روح و جسم افراد خانواده تاثیر می گذارند:

 

۱ _ فرم و مدل: هنگامی كه به قصد خرید یكی از لوازم دكوراسیونی و كاربردی مانند مبلمان، صندلی، تختخواب، میز پذیرایی، میز غذاخوری و غیره به فروشگاه های مربوطه مراجعه می كنید، بیش از شرایط ظاهری آن و جنبه زیبایی شناسی، به نحوه كاربرد و تامین راحتی و آرامش مورد نیازتان اهمیت دهید. خستگی جسم و تنش های روح، پس از برگشت به خانه، با نشستن بر روی مبلی هرچند زیبا و گران قیمت ولی نامناسب، اگرچه دیگر تسهیلات لازم فراهم شده باشد، از بین نخواهد رفت.

 

۲ _ نحوه چیدمان: به طور قطع شما نیز تجربه ورود به فضایی پر از لوازم دكوراسیونی و كاربردی و همچنین خرده ریزهای تزئینی را در مكانی نامتناسب به لحاظ وسعت آن هم با این انبوه لوازم داشته اید، در چنین محیطی اگرچه نهایت سعی بر انتخاب بهترین و زیباترین لوازم شده است ولی میزان تراكم آنها در محیط، سبب ایجاد كلافگی و ناآرامی در شما خواهد شد. در خانه بدون استرس می بایست فضای كافی برای حركت های آزاد و راحت افراد خانواده با هر نوع وضعیت جسمانی فراهم شود.

 

لازمه این مسئله حفظ فضای خالی در میان لوازم و همچنین در نظر گرفتن مسیرهای پرتردد است.

 

- گل و گیاه: در خانه بدون استرس گل ها و گیاهان طبیعی بسیاری را می بینید. حضور طبیعت در فضای خانه به همراه شادابی و لطافت بی مثالش، عامل مهمی برای ایجاد آرامش و دوری از اضطراب و ناراحتی های روحی است.

 

- تابش نور و جریان هوا: در چنین خانه هایی، تعداد پنجره ها زیاد بوده و امكان ورود نور خورشید به داخل و همچنین جریان هوای تازه به خصوص در فصل بهار بسیار وجود دارد.

 

- صدا: از آنجا كه وجود سروصداهای ناهنجار بیرونی سبب سلب آسایش و حتی ایجاد استرس می شود، فراهم كردن تمهیداتی برای جلوگیری از ورود آنها از طریق پنجره ها، دیوارها و سقف الزامی است. در ضمن در خانه بدون استرس، می بایست هرگونه صدای ناراحت كننده از بین برود. به عنوان مثال به جیرجیر درهای اتاق ها و یا كمدها هنگام باز و بسته شدن، صدای ناهنجار حاصل از درست كار نكردن هواكش ها و یا موتور یخچال و فریزر و موارد دیگری مانند اینها كه ممكن است در هر مكان با توجه به موقعیت آن وجود داشته باشد می توان اشاره كرد. به این ترتیب با حذف كلیه صداهای آزاردهنده در حد امكان، صداهای گوش نواز و روحیه بخش را جایگزین كنید.

گوش دادن به موسیقی هنگام استراحت و همچنین صرف وعده های غذایی راهكار دیگری برای ایجاد آرامش است.

 

- دمای هوا: مناسب بودن درجه هوای موجود در خانه در كلیه فصول سال، از جمله مشخصات یك خانه بدون استرس است.

 

 

تمرینات ایروبیک یا هوازی از حرکات ریتمیک و متناوب ماهیچه ای بهره برده و ضربان قلب و تنفس را در در مدت زمانی خاص بالا می برد.

 

نمونه های ساده این ورزش شامل: پیاده روی، دو، شنا، دچرخه سواری، کوه نوردی پله ای، اسکی در مناطق کوهستانی، اسکیت، انواع کلاسهای رقص و قالبهای مختلف تنیس به صورت متناوب ( راکت بال، اسکواش) می باشد.

 

باید به این مساله توجه کرد که که تمرینات ایروبیک می بایست در قالب خاص خود انجام شود که البته به هدف و شرایط فیزیکی شما، سوابق بیماری و وضعیت جسمانیتان نیز بستگی دارد.

 

هرچند که در مجموع ایدهء اینکه ورزشهای مختلفی انجام دهیم، فکر جالبیست - به عنوان مثال تعادل و توازن برقرار کردن میان تمرینات و ورزشهای متناسب با شرایط جسمانی فرد بهترین شیوه انجام ایروبیک می باشد، این استراتژی مصدومیت های پیاپی را کاهش و بروز آنها را تقلیل می دهد و موجب می شود که در موقعیتها و شرایطی که فرد فعالیتهای زیاد بدنی انجام میدهد توازن و بالانس بیشتری در حرکات ماهیچه ها برقرار گردد، که این امر موجب لذت بردن بیشتر فرد نیز می شود.

 

به خصوص این مساله هنگامی که فرد ورزشها و تمریناتی با تحرک بالا مثل (دویدن، رقصهای سنگین، تنیس، راکت بال و اسکواش) یا ورزشهایی با تحرک کمتر مانند (شنا، پیاده روی، اسکی) انجام می دهد بسیار حائز اهمیت است.

 

تحقیقات اخیر نشان داده که سطح امادگی بدنی حتی با تمرینات نظم 10 دقیقه ای در روز هم افزایش می یابد. البته بهتر آن است که این تمرینات 10 دقیقه ای روزی دو یا سه بار و حداقل پنج روز در هفته باشد

 

توصیه های محتاطانه ما برای اینکه دچار مشکل نشوید در خصوص کسانی است که فعالیتهای ورزشی زیادی انجام میدهند و اگر شما اضافه وزن دارید و یا سابقه مصدومیتهای طولانی، یا در حال حاضر از مشکلاتی در نواحی پا، مچ پا، زانو، مفصل ران یا کمر دارید باید در انجام تمرینات ایروبیک احتیاط کنید. اگرچه تمرینات ایروبیک، تمرینات تکنیکی یا با تمرکز زیاد نیست، اما این ورزش به بهبود وضعیت جسمانی شما و پیش گیری از مصدومیتها کمک شایانی میکند. البته همه شیوه هایی که ممکن است در رابطه با ایروبیک از سوی سایرین مشاهده کنید مناسب و اصولی نیست. شما می بایست شیوه صحیح و درست را از مربیان ایروبیک یا فیزیولوژیستها بیاموزید.

 

مدت زمان انجام تمرینات ایروبیک

 

اینکه چه مدت زمانی را برای انجام تمرینات ایروبیک باید اخنصاص دهید بستگی به هدف، جدول برنامه ریزی و شرایط فیزیکی شما دارد، اما زمان 10 تا 60 دقیقه به نظر می رسد زمان قابل قبولی باشد.

 

اگر هدف شما کاهش وزن اضافی بدنتان باشد و در شرایط مساعدی هم باشید میتوانید مدت بیشتری هم ورزش کنید.

 

ایروبیک چند نوبت و چه مدت؟

 

شاید در اینصورت چیزی حدود سی، چهل یا شصت دقیقه هم به شما توصیه شود. تحقیقات اخیر نشان داده که سطح امادگی بدنی حتی با تمرینات نظم 10 دقیقه ای در روز هم افزایش می یابد. البته بهتر آن است که این تمرینات 10 دقیقه ای روزی دو یا سه بار و حداقل پنج روز در هفته باشد.

 

برای بالانس کلی آمادگی بدن، سلامتی و تناسب اندام جدول سی دقیقه ای توصیه میشود.

 

دشواری تمرینات تا چه حد باشد؟

 

میزان دشواری و سختی تمرینات ایروبیکی که شما انجام میدهید از 3 طریق اندازه گیری میشود:

 

1- تعیین و اندازه گیری ضربان قلب، که روش خوبی برای این است تا بدانید با افزایش تحرکات بدنیدر هر دقیقه به چه اندازه ضربان قلب بالا میرود.

 

2- شیوه بعدی تست صحبت کردن نام دارد، شما باید قادر باشید وقتی که تمرین میکنید به راحتی هم صحبت کنید (این شیوه برای فهمیدن اینکه تمریناتتان چقدر سنگین است بسیار مفید می باشد).

 

3- با توجه به میزان تواناییتان به سادگی میتوانید بفهمید که تمرینات با وجود دشواری چه تاثیری بر شما میگذارند.

 

البته شما و مربی تان میتوانید به کمک هم تعیین کنید که چه روشی برای شما مفید تر است و قابلیت بیشتری دارد، چرا که ما نمیتوانیم توضیحات کافی را با ذکر جزییات واقعی به شما ارائه دهیم. اگرچه به نظر میرسد که تمرینات متوسط و متعادل برای یک فرد عادی میتواند کاملا" لذت بخش باشد.

منبع:بخش ورزشی تبیان

 

زنان در دوره ی باروری خود که حدود 35 سال طول می کشد حدود 400 سیکل ماهیانه را تجربه می کنند. در این مدت حدود 80 درصد از خانم ها حداقل برای مدتی دچار علائم سندروم پیش از قاعدگی می شوند که در 5 درصد از آنها علائم به قدری شدید خواهد بود که سبب تداخل با زندگی روزمره و روابط اجتماعی و شغلی خواهد شد. شروع این علائم می تواند در هز زمانی باشد ولی دهه ی 3-2 شیوع بیشتری دارد و در دوران حوالی بلوغ یا نزدیک یائسگی یا پس از زایمان شدت علائم بیشتر است. به طور معمول علائم 2-1 هفته قبل از شروع هر عادت ماهیانه شروع می گردد و به تدریج شدید می شود، علائم با شروع قاعدگی رفع می گردد و پس از تخمک گذاری در میانه ی سیکل دوباره علائم شروع می گردد. در موارد شدید فرد تنها در زمان قاعدگی بدون علامت است و با پایان خونریزی ماهیانه علائم شروع می شوند.

 

علائم و نشانه ها

 

٭ تغییرات خلقی:

 

افسردگی

تحریک پذیری

اضطراب

احساس ترس و نگرانی

تغییر در تمایل جنسی

 

٭ تغییرات تمرکز و توجه:

 

اختلال در تمرکز

فراموشی

احساس گیجی

مستعد شدن به حوادث شغلی و اجتماعی

 

٭ تغییرات فیزیکی:

 

آکنه

افزایش اشتها

افزایش وزن

یبوست

تهوع

تورم و ادم در دست و پا

اختلال سیکل خواب

احساس کاهش انرژی و خستگی مداوم

سردرد

درد مفاصل و کمر درد و شکم درد

حساس شدن و درد سینه ها

احساس نفخ شکم

 

آسیب شناسی و مکانیسم

 

علل این مجموعه علائم به طور قطعی مشخص نیست. اغلب مولفین معتقد به تغییرات هورمونی در خلال سیکل ماهیانه به عنوان علت این سندروم هستند. برخی کاهش ناگهانی پروژسترون در اواخر سیکل ماهیانه و به هم خوردن نسبت پروژسترون به استروژن را عامل اینامر می دانند و برخی دیگر معتقد به نقش سروتونین ( از هورمون های مغزی ) دراین سندروم هستند. سروتونین هورمونی است که در تنظیم متابولیسم قندها و تنظیم ترشح استروژون و پروژسترون و سیکل خواب نقش دارد و کاهش سطوح آن در بافت مغزی در برخی مطالعات با شروع علائم بیماری پیش از قاعدگی مرتبط بوده است.

 

تشخیص

 

پزشک متخصص غدد یا زنان و زایمان با سوال از ما دربازه ی نوع علائم، شدت آنها و ارتباط آنها با دوره های ماهیانه و اینکه آیا علائم در یک زمان خاص از سیکل رخ می دهد یا خیر به این بیماری مشکوک می شود و با پیگیری شما و درخواست آزمایشات لازم به رد سایر عللی که می تواند این بیماری را تقلید کنند می پردازد. با تشخیص دقیق وی ابتدا به شما توصیه های لازم در زمینه ی تغذیه، ورزش و حمایت خانواده را خواهد نمود و در صورت عدم پاسخ شما به این درمان به شما داروی مناسب را تجویز می کند.

 

درمان غیر دارویی

 

٭ ورزش:

 

ورزش با آزاد سازی اندورفین ها( از هورمون های مغزی )سبب تقویت تولید سروتونین در مغز می شود و این امر سبب افزایش احساس شادی و خوب بودن و کاهش استرس و اضطراب و بهبود سیکل خواب می گردد.

 

ورزش های هوازی مثل شنا، پیاده روی، دویدن و دوچرخه سواری چنانچه به صورت منظم انجام شوند و در هفته حداقل 5-3 مرتبه و هر دفعه حداقل 30 دقیقه با شدت متوسط صورت گیرند، در کاهش یا رفع علائم به خصوص کاهش حساسیت سینه ها، کاهش نفخ شکمی، افسردگی و اضطراب بسیار مفیدند. همچنین ورزش هایی مثل یوگا، تکنیک های تنفسی عمیق، ورزش های کششی ملایم و مدیتیشن نیز در این زمینه مفید بوده اند.

 

٭ تغذیه:

 

سعی کنید به جای 3 بار وعده ی غذایی حجیم روزانه آنرا به 6 مرتبه وعده ی غذایی سبک تغییر دهید.

 

استفاده از مواد نوشیدنی و خوراکی حاوی کافئین( چای، قهوه و نوشابه ) را کاهش دهید. این امر به کاهش حساسیت سینه ها کمک می کند.

 

میزان مصرف روزانه ی نمک را کاهش دهید. این امر به کاهش نفخ شکم و کاهش تورم دست و پا می انجامد.

 

استفاده از ویتامین های B6 و E و منیزیوم در رژیم غذایی به کاهش حساسیت سینه و نفخ شکم می انجامد.

 

رژیم های غذای حاوی کلسیم زیاد مثل لبنیات سبب کاهش کمر درد و درد شکم و کاهش نفخ و حساسیت سینه ها می شود.

 

استفاده از قند های ساده مثل شکر و قندهای خانگی را کاهش دهید و استفاده از قندهای مرکب مثل حبوبات و غلات کامل، سبزیجات و فیبرها را افزایش دهید. می وه های موز، پرتقال، گریپ فوروت هم مفیدند.

 

درمان طبی دارویی

 

٭ درمان روانپزشکی:

 

در صورت عدم پاسخ به درمان غیر طبی و برجسته بودن علائم روانی و خلقی گاهی استفاده از داروهای روانپزشکی با صلاحدید پزشک لازم است. اصولا" داروهای ضد افسردگی در این امر اولین انتخاب هستند که دسته ای از آنها با افزایش سروتونین مغزی سبب کاهش یا رفع علائم این سندروم می شوند.

 

٭ داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی:

 

این داروها مثل ایبو بروفن وناپروکسن به خصوص هنگامی که علامت آزار دهنده درد کمر یا درد شکم باشد مفید هستند.

 

٭ داروهای مدر ( دیورتیک ها ):

 

داروهای ادرار آور مثل اسپرینولاکتون سبب کاهش تورم دست و پا و کاهش نفخ شکم و کاهش میزان نمک بدن می شوند.

 

٭ قرص های ضد بارداری:

 

قرص های ضد بارداری به خصوص نوع پروژسترون دار آنها در بسیاری از خانم ها سبب کاهش علائم جسمانی و کاهش تحریک پذیری می شوند و بنا به صلاحدید پزشک مصرف می شوند.

 

در برخی موارد استفاده از این قرص ها سبب تشدید علائم می گردد که درمان با آنها لازم است قطع گردد.

منبع: پورتال پزشکی ورزشی ایران